TRASA: Stobno – Łomnica – Jezioro Sarcz – Jezioro Długie – Straduń - Smolarnia

DŁUGOŚĆ: 26 km

OZNAKOWANIE: żółte, PTTK

OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA: atrakcyjny szlak dla wytrwałych piechurów i uprawiających nordic walking. Stanowi on niewielki fragment dalekobieżnego „Szlaku Nadnoteckiego”, wiodącego generalnie wzdłuż doliny Noteci. Na szlaku nie ma wybitnych zabytków architektury, za to jego przebieg gwarantuje stały kontakt z przyrodą. Na trasie kilka plaż, gwarantujących przyjemną kąpiel (trzy jeziora: Sarcz, Długie, Straduńskie).

UWAGI DODATKOWE: na miejsce startu – do Stobna – warto wybrać się pociągiem z Trzcianki tym bardziej, że to ciekawa, stosunkowo mało znana linia, a zazwyczaj niezbyt długi skład bywa ciągnięty przez ciekawą lokomotywę spalinową. Pierwszy odcinek szlaku jest słabo oznakowany i prowadzi właściwie nieuczęszczaną, zarastającą drogą wzdłuż torów kolejowych (bywa podmokła). Potem już jest znacznie lepiej, choć na całej długości szlak jest mocno piaszczysty i z tego powodu nie jest zbyt atrakcyjny dla rowerzystów, zwłaszcza posiadaczy rowerów trekkingowych/turystycznych. Szlak wiedzie w. in. wąską ścieżką południowym brzegiem jez. Sarcz, która – atrakcyjna dla piechurów – jest wręcz niebezpieczna dla rowerzystów.

Wybierając się na szlak warto pamiętać o dobrym obuwiu i środku przeciw komarom/meszkom.

UWAGA! Trasa szlaku przebiega południowym brzegiem jez. Sarcz, stosunkowo daleko od centrum Trzcianki. Chcący zwiedzić to miasto, idąc szlakiem żółtym, będą musieli nadłożyć kilka kilometrów.

CIEKAWE MIEJSCA NA SZLAKU:

ŁOMNICA – wieś, opisywana już w XVI w. W 1629 roku w Łomnicy miały się już ponoć znajdować 34 domy, plebania i szkoła. W latach 1738-1757 Łomnica była własnością Stanisława Poniatowskiego, w okresie późniejszym - Andrzeja Radolińskiego. W 1772 r. Łomnica została zajęta przez Prusy, do Polski wróciła w 1945 r.

We wsi znajduje się poewangelicki, neogotycki kościół pw. Matki Boskiej z 1837 r. oraz przykościelny cmentarz ewangelicki z przełomu XIX i XX w.

W 2001 r. Łomnica zajęła pierwsze miejsce w konkursie "Piękna wieś", na najbardziej zadbaną wieś w gminie.

TRZCIANKA – miasto na pograniczu Pojezierza Wałeckigo i Pradoliny Noteckiej, atrakcyjnie położone wśród czystych jezior i lasów, obfitujących w grzyby i jagody. Korzystnie położona na przecięciu średniowiecznego traktu i dróg lokalnych (stąd pierwotna nazwa: Rozdróżka), zyskała na znaczeniu na pocz. XVII w. za sprawą rozwoju produkcji sukienniczej. W 1731 r. król Polski August III nadał Trzciance prawa miejskie, które zachowała do dziś. W Trzciance warto zobaczyć  neobarokowy kościół św. Jana Chrzciciela z lat 1914-1917 z ciekawym, barokowo-rokokowym wyposażeniem wnętrza, neogotycki budynek poczty z 1893 r., park pałacowy z XVIII w. przy ul. Tetmajera, siedzibę urzędu miasta i gminy, znajdującą się w budynku, zaadaptowanym na ratusz w 1850 r. oraz Muzeum Ziemi Nadnoteckiej im. Wiktora Stachowiaka. W parku na Placu Pocztowym (kiedyś: Armii Czerwonej) do dziś zachowało się mauzoleum żołnierzy radzieckich, zbudowane w miejscu, gdzie kiedyś stał kościół ewangelicki. Zaraz obok – fontanna z rzeźbą sarenki, symbolu miasta.

STRADUŃ – Straduń jest wsią letniskową. Liczne pensjonaty oraz gospodarstwa agroturystyczne. We wsi kaplica pw. Matki Bożej Saletyńskiej - filia parafii pw. Matki Bożej Saletyńskiej w Trzciance. Każdego roku 25 lipca we wsi odbywa się msza święta, połączona ze święceniem pojazdów mechanicznych oraz festyn poświęcony patronowi kierowców, św. Krzysztofowi. W Straduniu znajduje się stacja pomiaru lustra wody i wód głębinowych, która należy do Instytutu Hydrogeologii w Warszawie.

SMOLARNIA – wieś o charakterze letniskowym na południowym krańcu jez. Straduńskiego, powstała na przełomie XVI/XVII w. Nazwa wsi pochodzi od wytwarzanej tu do 1945 r. smoły drzewnej. Do 2000 r. wytwarzano tu węgiel drzewny. W ładnym dworku o architekturze szachulcowej mieści się hotel klubowo-konferencyjny. Plaża i kemping.